گلخانه ها يا بصورت ثابت و دائمي هستند يا بصورت موقت كه به آنها تونل هاي مرتفع يا High Tunel گويند. گلخانه هاي دائمي معمولاً از جنس شيشه و فلز است و تأسيسات دائمي مانند سيستم حرارت مركزي، آبياري قطره اي، دريچه هاي تهويه و يا هواكش هاي متصل به ترموستات به آنها وصل مي شوند.

گلخانه هاي موقت معمولاً از جنس آهن گالوانيزه و يا آلومينيوم با پوششهاي پلاستيكي ساخته مي‌شوند و ندرتاً چوبي هستند، كه البته باز هم در اين گلخانه ها قابليت نصب و راه اندازي سيستم هاي فوق وجود دارد. بسياري از تونلهاي پلاستيكي در مناطق مناسب از نظر آب و هوايي بدون گرماي مصنوعي مورد استفاده قرار مي گيرند كه اصطلاحاً به شاسي سرد مشهورند. نمونه آن كشت زير پلاستيك در مناطق گرمسير مثل جيرفت و خوزستان است. در مناطق سردسير نظير خراسان استفاده از تونلهاي  سرد در فصل زمستان جهت كشت صيفي جات غير ممكن است.

در حال حاضر اسكلت گلخانه هاي پلاستيكي اكثراً از آهن گالوانيزه ساخته مي‌شود كه سبك بوده و كمتر مانع رسيدن نور مي شود. بطوريكه كمانهايي از جنس گالوانيزه در امتداد هم با فاصله m3-5/2 قرار مي‌گيرند و بوسيله اتصالات متعدد طولي و عرضي بهم متصل مي شوند و بر روي آنها نيز شبكه اي از مفتولهاي گالوانيزه گرم جهت استقرار پوشش پلاستيكي نصب مي شود. اتصالات حتي  المقدور بصورت پيچ و مهره و بست هاي قائم و افقي بوده و از جوش دادن لوله ها تا حد امكان جلوگيري مي شود. ضمن اينكه استفاده از آهن سياه در ساخت اسكلت گلخانه بخاطر رنگ زدگي مرسوم نمي‌باشد. به منظور از بين  بردن زاويه حاده و تند اتصال پائين هر كمان گالوانيزه با زمين، 1 متر انتهاي هر لوله را مجداً با خم 20 درجه بصورت عمودي تبديل مي‌كنند كه ضمن افزايش ارتفاع گلخانه منجر به استفاده مطلوب تر از فضاي گلخانه و سهولت رفت و آمد نيروي كارگري در كناره هاي گلخانه مي گردد.

در ساخت گلخانه نكته‌اي كه بايد مد نظر باشد اينست كه هر چه گلخانه بزرگتر باشد كنترل درجه حرارت و تهويه مشكل تر است. در محاسبه اسكلت گلخانه معمولاً وزن برف را در نظر نمي‌گيرند چون بدليل گرماي گلخانه برف روي سقف باقي نخواهد ماند. ارتفاع زياد گلخانه هم منجر به افزايش مصرف سوخت خواهد شد.